Uczymy innych

Forma „uczymy innych” polega na bezpośrednim zaangażowaniu uczniów w przygotowywanie i prowadzenie lekcji. Zajęcia zorganizowane według tego schematu to lekcja, jej fragment lub seria lekcji, polegająca na zamianie ról w klasie, w której to uczniowie stają się nauczycielami.

Uczniowie przygotowują zajęcia z wykorzystaniem TIK skierowane do rówieśników, młodszych koleżanek i kolegów, osób starszych, itp. W ramach tego zadania mogą na przykład: poprowadzić lekcję informatyki dla swoich dziadków lub innych mieszkańców swojej miejscowości (np. z podstawowych zasad korzystania z komputera i internetu), nauczyć rówieśników obsługi jakiegoś programu komputerowego (np. bazy danych, programu do obróbki zdjęć lub montażu filmów) lub przygotować lekcję (fragment lekcji) z konkretnego przedmiotu (biologia, język polski, fizyka, muzyka itp.) z wykorzystaniem TIK: narzędzi i e-zasobów związanych z danym tematem (np. wirtualnej wycieczki po muzeum, repozytorium zdjęć lub filmu zamieszczonego w sieci). Szczególnie ważne jest, by dobrze podzielić się zadaniami – poszczególne fragmenty lekcji mogą prowadzić różne zespoły i różni uczniowie.

Samodzielne poprowadzenie zajęć wymaga od uczniów nie tylko wcześniejszego opanowania materiału, ale też przemyślenia sposobu pracy z potencjalnymi odbiorcami. Taka forma zadania pozwala rozwinąć umiejętności komunikacji, prezentacji i przekazywania wiedzy w prosty i zrozumiały sposób. Uczniowie poprzez samodzielne planowanie i prowadzenie lekcji przejmują więcej odpowiedzialności za to czego, jak i po co się uczą (i przy okazji także czego, jak i po co będą uczyć innych). Nauczyciel powinien oczywiście pomóc uczniom zaplanować zajęcia i na bieżąco czuwać nad ich pracą. Może on także np. zrobić krótkie wprowadzenie do lekcji, przedstawić jej plan, pomóc ją podsumować, często jednak nie jest to konieczne.